Welke zorg bieden we, wat kan je van ons verwachten?

Onze zorg

We hebben ons door de jaren heen gespecialiseerd in jongeren met een licht verstandelijke beperking en complexe problematiek. Wij bieden momenteel 3 gezinshuisplaatsen, aan jongeren vanaf 12 met een licht verstandelijke beperking en complex trauma. We bieden langdurige gezinshuiszorg: met de intentie dat het kind zich kan en mag hechten aan ons en kan herstellen door het gewone leven dat wij leiden samen met de kinderen. Daarbij bieden wij in samenwerking met zorgorganisaties diagnostiek en behandeling.

Herstel van het gewone leven

Samen met onze kinderen en gezinshuiskinderen leven we een zo normaal mogelijk leven. We zijn ervan overtuigd dat het gewone leven, en alle factoren die daarbij horen gezondmakend zijn voor het kind, mits dit op de juiste manier gedoseerd en begeleid wordt. Kinderen die bij ons geplaatst worden leven vaak een geïsoleerd bestaan: het kind en zijn systeem richten zich logischerwijs op het omgaan met hun problematiek en de (vele) hulpverlening, maar de aandacht voor de gezonde kant van een kind is vaak laag. Het leven in een gezinsvorm betekent dat het kind bij ons leert omgaan met een vast ritme en ook spontaniteit, gewoonten, taken, verwachtingen en relaties waarin sprake is van wederkerigheid. Ook al spreken we hier over het ‘gewone leven’: in de praktijk gaat dit zeker niet vanzelf. De visie van Wim ter Horst over de kracht van het gewone leven, beschreven in zijn boek ‘Herstel van het gewone leven’ is hierbij een grote inspiratiebron voor ons!

Traumasensitief

Herstel van het gewone leven behelst in onze visie óók de zorg voor problematiek van het kind dat vraagt om een behandeling buiten ons gezinshuis, traumabehandeling bijvoorbeeld. Hierbij werken we nauw samen met de therapeut zodat de inzet van zulke therapie een zo gunstig mogelijk effect heeft voor het kind. We zijn bekend met de complexe problematiek van de kinderen en hun opgedane trauma. We hebben kennis van traumasensitief werken en zijn getraind in LSCI. Dit staat voor Life Space Crisis Intervention, een methode waarmee je getraumatiseerde kinderen direct helpt in hun dagelijkse leefomgeving.

Leven in twee families

Een kind hoort bij zijn ouders. Ook als je niet meer bij je ouders kan wonen, of zelfs als je ze niet meer kan zien: je bent en blijft kind van je ouders en onderdeel van dit familiesysteem. Als gezinshuisouders nemen wij dan ook niet de plek in van de biologisch ouders: we proberen naast ouders te staan en met hen samen te werken ten dienste van een zo goed mogelijke ontwikkeling van het kind, waar we samen voor zorgen. Het kind leeft dus in twee families, doordat het naast zijn eigen gezin ook in een gezinsvorm woont. Dit kan heel ondersteunend werken voor het kind en de ouders, maar ook dat proces vraagt wel om begeleiding. We zijn hierin getraind volgens de principes van Enamaria Weber-Boch, die zij beschreef in ‘Met twee families leven’. Belangrijk aandachtspunt hierin is de mogelijkheid tot hechting voor een kind, met zowel eigen ouders als gezinshuisouders. Hierbij is de permissie van beide kanten essentieel.

Indien gewenst en/of noodzakelijk begeleiden we ouders in het oppakken van hun ouderrol. In ieder geval streven wij ernaar zo goed als mogelijk contact te houden met ouders/ familie. Ook als het moeilijk is de zorg voor het kind te delen, dan is samenwerking nog van belang: Dat het kind ervaart dat er een goed contact is tussen zijn ouders en gezinshuisouders, geeft rust en permissie.
Als er mogelijkheid is tot terugkeer naar het biologisch gezin, zullen wij met de ouders, jongere en alle betrokken zorgverleners hier naartoe werken.

Zorgen voor jongeren met een licht verstandelijke beperking

Onze geplaatste kinderen, inmiddels jongeren, hebben een verstandelijke beperking. Hun behoeften, bezigheden, gedachten en gevoelens zijn natuurlijk overeenkomstig met jongeren zonder beperking! Hun leervermogen is wel anders. Ook de verwerkingssnelheid en het incasseringsvermogen verschillen. De combinatie van ervaren onveiligheid met het hebben van een beperking en andere problematiek, leidt vaak tot angsten en onzekerheden. Het betekent in het dagelijks leven dat zij de volwassene nodig hebben om zich emotioneel stabiel te voelen en zeker genoeg om taken uit te voeren. Als gezinshuisouders zetten we een positief en gemoedelijk klimaat neer: een fijne gezellige sfeer waarin de jongeren ( en wij!) zichzelf kunnen zijn, humor is, je een fout kan maken en de lat niet te hoog ligt. Onze aanwezigheid, onze stemming en benadering bepaalt voor een belangrijk deel het gevoel van veiligheid voor de jongeren.

We streven ernaar de jongeren naar een zo zelfstandig als mogelijk leven te begeleiden. Onze overtuiging is dat het helpend is om zo concreet en duidelijk mogelijk te zijn naar de jongeren over zowel hun mogelijkheden als hun beperkingen. Door o.a. social media krijgen ze hooggespannen verwachtingen van zichzelf en de maatschappij. Wij proberen hun leven met hen zo overzichtelijk ( en vaak ook eenvoudig) als mogelijk te maken. Dit helpt om taken te overzien en vervolgens in stapjes te kunnen leren.

We proberen langdurige relaties van het kind met andere mensen, naast onszelf, te bewerkstelligen, zodat het kind later over een netwerk aan mensen beschikt. Ter voorbereiding op het 18e levensjaar, gaan we met hem en zijn wettelijk vertegenwoordiger onderzoeken hoe de zaken geregeld moeten worden rondom financiën, eventuele bewindvoering en mentorschap, uitkering, verzekeringen en het wonen in de toekomst.

Aan wie kunnen we geen zorg bieden?

Zoals beschreven, veiligheid staat bij ons voorop. We hebben in voorgaande jaren kinderen opgevangen met forse agressie of andere acting out; dit past echter niet meer in ons profiel. Onze jongeren zijn zeer gebaat bij een gemoedelijk thuis. Concreet bestaan onze uitsluitingscriteria uit de volgende:

Er moet geen sprake zijn van:

Fysieke agressie richting huisgenoten
Autisme spectrum stoornissen. Een lichte vorm is geen bezwaar, afhankelijk van de wijze waarop dit tot uiting komt
Seksueel grensoverschrijdend of risicovol gedrag naar zichzelf of anderen
Suïcidaal gedrag
Weerstand tegen de plaatsing door het kind of ouders. Gezien de leeftijd van het kind is permissie van beiden nodig.

Daarnaast is het echt belangrijk dat er een goede match is met ons als gezinshuisouders en tussen de jongeren zelf. We hebben gemerkt dat het voor onze jongeren goed werkt dat zij leren van elkaar, maar geen competitie ervaren. Ook is ons leefklimaat zodanig ingericht op de doelgroep, dat een normaal begaafde jongere hiermee niet tot zijn recht komt. We plaatsen dus alleen jongeren met een licht verstandelijke beperking. Ze besteden relatief veel tijd met elkaar omdat ze (nog) minder zelfstandig op pad gaan. Kennismaking van beide kanten maakt dus ook deel uit van de matchingsprocedure. De gehele procedure is door ons beschreven in ons handboek.

Samenwerken

Onze kijk op zorg hebben we beschreven in de methodiek Piece of Cake. We vinden het essentieel om met onze samenwerkingspartners goede afstemming te hebben over welke doelen we nastreven, hoe we samenwerken en welke verwachtingen we van elkaar hebben. Dat geldt voor onze samenwerking met het kind en ouders, maar ook gemeenten, jeugdbeschermers, therapeuten en artsen, gedragswetenschappers en scholen. Die afspraken maken onderdeel uit van het individuele zorgplan van het kind.

Voor onze uitgebreidere visie op zorg en eventuele mogelijkheid tot plaatsing, neemt u contact op met ons via de mail of telefoon.